Konkursowo. Bardowo.

an Satharn, an 6ú lá d’Fheabhra 2016

♦

Dzisiaj będzie w sumie o dwóch sprawach. 

Wokół mnie ostatnimi czasy wysyp różnego rodzaju konkursów na kilku portalach facebookowych – zaproszenia na koncerty, kabarety, plus kilka cudnych nagród celtyckich do zdobycia. Pomyślałem sobie: co mi szkodzi? i entuzjastycznie wziąłem udział w kilku zabawach. 

Wygrać można było między innymi: wejściówki na koncert Lady Pank, oraz na Kabaret Młodych Panów – oba w Krynicy w ramach tamtejszej akcji promocji miasta, „Krynica Źródłem Kultury”. Ponadto, kilka egzemplarz jeszcze ciepłej, nowej płyty Celtic Women pod tytułem: „Destiny” (Przeznaczenie; cel podróży) – z autografami wokalistek!

No i jeszcze konkurs Zespołu Tańca Irlandzkiego Galway, z kalendarzem na obecny rok 🙂 

Koncert, kabaret oraz płyta przeszły mi niestety koło nosa (najbardziej żal tej ostatniej…), ale za to od niedawna jestem szczęśliwym posiadaczem kolorowego, pełnego tanecznych ciekawostek kalendarza Galway! 😀

Nagroda wspaniała i zupełnie niespodziewana – o trwającym tydzień konkursie dowiedziałem się NA PÓŁ GODZINY przed końcem. Odpowiedź na pytanie, kiedy Galway powstał (15 czerwca 2006 roku) wysłałem chyba w ostatniej chwili. Totalne zakręcenie!

Kalendarz wieloplanszowy, w formacie kieszonkowym, pełen nie tylko tanecznych ciekawostek związanych z Zespołem, ale i świąt celtyckich na cały rok. Irlandzkie nazwy miesięcy, a każdy miesiąc opatrzony jakimś pięknym widoczkiem…

Do tego oficjalna wizytówka Zespołu, jak też korespondencja z jedną z jego członkiń. Być może Celtowie znowu nawiedzą Sądeccyznę…zobaczymy, co się z tego wykluje. 

* * *

Czas przejść do drugiej sprawy, która w sensie koncertowym powiązana jest z pierwszą, a z powodu której niniejsza notka trafiła do kategorii „Polecane”. 

Już parokrotnie pisałem o starodawnej, celtyckiej definicji barda (chociażby tutaj). Dzisiaj zaś chciałbym poruszyć ten temat w ujęciu współczesnym.

Wzorem przodków, współczesny Bard musi swoją twórczością porywać słuchaczy i oglądaczy. Jego utwory winny mieć głębię i przesłanie, które będą w nas rezonować jeszcze długo po tym, jak wybrzmi ostatnia nuta.

Słowa Barda winny pobudzać do refleksji i przenosić nas w zdecydowanie lepszą rzeczywistość, choćby tylko na kilka minut. Bardowe pieśni i poezje muszą wzruszać i poruszać, zostawiać w nas poczucie niedosytu, pragnienie ciągu dalszego.

Są wśród nas ludzie, których twórczość odpowiada temu opisowi: Leonard Cohen, Jacek Kaczmarski, Jaromir Nohavica, Bob Dylan, Enya (wszak bardami były również kobiety)…oraz Bułat Okudżawa. Chciałbym teraz zwrócić Waszą uwagę na ostatniego z wymienionych… 

* * *

TUbylcy Kneziowiska od dłuższego czasu są mocno zaangażowani w pewną piękną inicjatywę: Międzynarodowy Festiwal Piosenki Poetyckiej im. Bułata Okudżawy. W owym festiwalu, organizowanym co roku na Podlasiu, biorą udział miłośnicy tego wszechstronnie utalentowanego Gruzino-Ormianina. Honorowy patronat nad imprezą objęła wdowa po Bułacie, pani Olga. 

Istnieje obawa, że z powodu niedostatku środków finansowych, tegoroczna edycja Festiwalu może się nie odbyć. Zorganizowano więc na blogach pospolite ruszenie, do którego i ja teraz całym sercem się przyłączam.

Enyę, Cohena czy Bułata uwielbiam od dawna. Tego rodzaju kulturę wysoką trzeba wspierać ze wszystkich sił i zachowywać ją dla innych ludzi. Zwłaszcza tych, którzy przyjdą po nas. Bo wartościowej muzyki, poezji, coraz mniej na świecie. 

* * *

Na Waszą dobroć, zrozumienie i hojność, Moi Kochani, zawsze mogę liczyć. Gdyby więc ktoś miał ochotę się dołączyć i w tak wzruszający sposób uczcić pamięć Bułata Okudżawy, poniżej macie plakat festiwalowy oraz nr konta, na które można wpłacać darowizny: 

BGŻ 67 2030 0045 1110 0000 0276 8540

* * *

Pozdrawiam Was i celtycko, i klimatycznie – tymi trzema pieśniami…