Długość życia na Wyspach.

an Satharn, an 1ú lá de Dheireadh Fómhair 2022

⊕

Dowiedziałem się, że przypada dzisiaj Międzynarodowy Dzień Osób Starszych, ustanowiony w 1990 roku przez Zgromadzenie Ogólne ONZ. 

Celem tego dnia jest podkreślenie i upamiętnienie wyjątkowej roli, jaką seniorzy odgrywają na co dzień w rodzinie i społeczeństwie. Jest to także przypomnienie o ich codziennych zmaganiach, jak i o tym, że niestety nie wszyscy staruszkowie mogą w “jesieni życia” oczekiwać szacunku, miłości i opieki (wiadomo, w rodzinie różnie bywa) – ale wszystkim się ona bezwzględnie należy. 

Z tej okazji wpadło mi niespodziewanie w ręce kilka ciekawych informacji, którymi chciałbym się z Wami podzielić. 

* * *

30-40 lat temu w Walii mężczyźni żyli przeciętnie 70,5 roku, a kobiety tylko o 6 lat dłużej. Obecnie lata obydwu płci wydłużyły się. Tamtejsi mężczyźni żyją teraz prawie 78 lat, zaś kobiety 82 lata.

Według pewnego rejestru, aż ¼ walijskich dzieci w średniowieczu nie dożywała do 5. roku życia. To w połączeniu z wysoką śmiertelnością noworodków i matek podczas porodu sprawiało, że średnia długość życia w XVI-wiecznej Walii wynosiła jedynie 35 lat. Z tego względu dwudziestoparolatka, która w tamtych czasach wciąż pozostawała niezamężna, uznawana była za “starą pannę”. 

Jeżeli jednak jakiś dzieciak dożył okresu nastoletniego i nie zginął potem na wojnie, czy od zarazy, zazwyczaj kończył żywot jako 50-parolatek. 

U ludzi mających lepsze warunki materialne długość życia była przeważnie odrobinę wyższa, niż u tzw. “pospólstwa”. Szlachcic miał szansę spokojnie dożyć 70 lub nawet 80 lat, chociaż taka długowieczność w tamtych czasach była rzadkością. 

Na początku XIX wieku, dzięki poprawie ogólnej jakości życia (między innymi poprzez upowszechnienie się kanalizacji w miastach) mężczyźni żyli 47, a kobiety 50 lat.

Sto lat później śmiertelność dzieci zauważalnie spadła, dzięki czemu przeciętna długość życia znowu się zwiększyła. Na początku lat 70-tych, kobiety żyły już 72 lata, a mężczyźni 68 lat. 

Najstarszym żyjącym Walijczykiem był pochodzący z Fforestfach na przedmieściach Swansea John Evans. Urodził się 19 sierpnia 1877 roku, przeżył 112 lat i 295 dni, odchodząc 10 czerwca 1990. 

Dorównała mu wiekiem najstarsza Walijka: Jeanetta Thomas z Llantrisant, urodzona 2 grudnia 1869 roku, zmarła 5 stycznia 1982. 

* * *

W Irlandii temat wygląda podobnie. Według danych Światowej Organizacji Zdrowia na 2020 rok, przeciętna długość życia tamtejszych mężczyzn wynosi 80 lat, a kobiet: prawie 84 lata. Wikipedia podaje nieco niższe wyniki – kobiety: 83 lata, mężczyźni: 78 lat. 

Na stronie zbigniewmeres.pl, w poście z 2019 roku, możemy przeczytać, że: “Irlandczycy mogą być naprawdę zadowoleni ze swojego poziomu życia. Praktycznie nie mają większych powodów, by na cokolwiek się skarżyć czy narzekać. Średnia długość życia w Irlandii to 80,6 lat. Jest to bardzo dobry wynik, który pod tym względem plasuje Irlandię w światowej czołówce rankingowej. Bardzo dobrze wygląda również sytuacja rynkowa, jeżeli chodzi o Produkt Krajowy Brutto, tamtejsze PKB na jednego mieszkańca wynosi 29,322 dolara. Irlandia nie jest jednak tanim państwem, jeżeli chodzi o wyżycie”.

* * *

Nie udało mi się nigdzie znaleźć informacji o długości życia w samej Szkocji. W Wielkiej Brytanii jako całości, długość życia (według danych WHO i innych źródeł na przestrzeni lat 2019-2022) wygląda następująco. 

Kobiety dożywają najkrócej 83-85 lat, a najdłużej 91. Brytyjscy mężczyźni z kolei najkrócej żyją 78-83 lata, najdłużej: 91. 

Jest to duże uproszczenie, ale można chyba powiedzieć, że ludzie na całym świecie żyją dzisiaj dłużej i zdrowiej, niż kilkaset, czy nawet jeszcze kilkadziesiąt lat temu.