USA wobec egzekucji w Wolnym Państwie Irlandzkim.

an Luan, an 23ú lá d’Eanáir 2023

⊕

We wpisie dotyczącym Bitwy na Nassau Street pokazałem, jak głośnym i szerokim echem irlandzka Wojna Domowa odbiła się za granicą. Do tego stopnia, że zainteresował się tym Biały Dom… 

23 stycznia 1923 roku, Timothy Smiddy (przedstawiciel rządu irlandzkiego w Waszyngtonie) napisał list do szefa irlandzkiego MSZ, Desmonda Fitzgeralda. Smiddy stwierdził, iż władze USA są zaniepokojone trwającymi w Irlandii egzekucjami antytraktatowców. 

Ostrzegał, że jeśli egzekucje obejmą również kobiety, Dublin będzie musiał mierzyć się z poważnymi konsekwencjami na arenie międzynarodowej. 

“W zeszłym tygodniu amerykańska prasa opublikowała relację Pani Despard z Paryża (wycinek w załączeniu). Według niej, każdej kobiecie, będącej w posiadaniu broni palnej, grozi odtąd kara śmierci. Załączam Panu jeszcze inny wycinek na ten sam temat.

Tutejsze rebeliantki są oburzone tą decyzją i rozpoczęły protesty we własnej obronie, chcąc pozyskać dla siebie przychylność opinii publicznej. Wykazująca się wyjątkową gorliwością w tym względzie Pani Corliss stanowczo zeznała przed sądem, iż w przypadku braku jakiegokolwiek potępienia tych egzekucji, ława przysięgłych oraz sam sędzia będą mieć krew zabitych kobiet na sumieniu. Sąd, rzecz jasna, odmówił protestu w tej sprawie. 

Zdaniem naszych prawdziwych przyjaciół tu na miejscu, jeśli kobiety faktycznie zostaną ukarane śmiercią, Wolne Państwo Irlandzkie może wręcz całkowicie utracić sympatię USA. 

Gdyby Dublin uznał te egzekucje za absolutnie konieczne, należy jasno i wyraźnie przedłożyć prasie prawdziwe ich przyczyny. Przeczytawszy jako powód kary śmierci jedynie puste stwierdzenie: będącej w posiadaniu broni palnej, przeciętny Amerykanin będzie miał nieadekwatne pojęcie o skali ich czynów”. 

Kolejna notka z tego cyklu pojawi się w lutym.